Oudejaarsdag 2001
Vanochtend vroeg op want vandaag zou het gebeuren er waren temps van 40 graden voorspeld en dit zou leiden tot een sterke NW wind met windsnelheden van 40-60 km. De NW is ondertussen doorgekomen maar met snelheden van 30 km. Over een uur draait de wind naar het zuiden dat betekent voor ons dat voorlopig het gevaar geweken is. Het is nu (13.00uur) 36.5 graden hier in Bucketty. Nu maar weer afwachten wat er morgen gaat gebeuren, er is een hele hoop ‘afwachten’ in bosbrand bestrijding!
Wij liggen precies in de NW windrichting van een vuur bij Mt Yengo (Hunter Valley 30 km ten westen van Cessnock), ongeveer 10 km van ons vandaan. Vanochtend hebben Ravian en ik alle goten volgepropt (tennisbal met doeken en plastic eromheen) en de goten zitten nu vol water, de brandslangen liggen al dagen klaar met twee pompen, een bij het zwembad en een bij een water tank bij het kantoor. Ingeval de elektriciteit uitvalt, kunnen we dus toch brandlussen. Gisteren hebben we de bush rondom ons huis zo veilig mogelijk gemaakt. Bladeren en brandbaar laaggroei verwijderde en zand rond de voeten van de bomen die dicht bij de gebouwen staan, dan kan het vuur niet zo snel omhoog in de bomen kruipen.
Maar als we de situatie van kerstmis krijgen verplaatst het vuur zich niet over de grond maar door de toppen van de bomen (crown fires), deze vuren zijn verschrikkelijk heet en kunnen 5-10 km per uur afleggen (grondvuren 7 km per dag). Als we een dergelijk vuur zouden krijgen moeten we allereerst oppassen voor spotfires, de vuurzee schiet brandende takken ongeveer 2 tot 3 km voor het vuur uit. Dit resulteert dan natuurlijk in allerlei kleinere branden die dan later weer in het grotere vuur worden opgenomen. In een dergelijk geval staan we dus met de brandslangen klaar om deze spotfires uit te maken zogauw bij ons in de buurt aankomen.
Overal hebben we emmers water klaar staan die we kunnen gebruiken voor spotfires, of indien het vuur over ons heen komt om daarna kleinere brandjes te blussen. Het vuur zelf gaat in enkele minuten over je heen en wordt vergleken met een bulderende trein die over je heen gaat, zal geen plezierige ervaring zijn maar er is vreemd genoeg niet veel gevaar aan verbonden, als je alles goed hebt voorbereid en weet wat je moet doen. Mensen die goed voorbereid zijn wordt aangeraden niet te evacueren maar in hun huis te blijven. De meeste huizen branden af uren nadat het vuur voorbij is en door vonken en brandende takken die zijn achtergebleven nadat het vuur gepasseerd is. Het bad binnen staat ook vol water met natte doeken erbij om brandjes uit te slaan op de verandah, enz. ook op de zolder een emmer met water voor hetzelfde doel.
Louise regelt alle brandweer crews en is constant aan de telefoon met de captain en met de brandweer leden. Vandaag rukken we niet uit maar de brandweer mannen en vrouwen die dienst hebben staan in de brandweer kazerne klaar om uit te rukken zou gouw het vuur onze huizen bedreigt. (Ravian had dienst op 1e kerstdag en ik op 2e kerstdag). We zijn toen naar het vuur gegaan en hebben geprobeerd om een brandlijn te zetten die het vuur tegen zou moeten houden. Het kost ons 2 uur om bij het vuur te komen, ondanks het feit dat het in een rechte lijn niet meer dan 10km is, ongeveer 40 km over de weg (bospaden). Helaas sloeg het vuur op 2e kerstdag over onze lijn heen (windsnelheden 60-90 km per uur) en zijn we met grote spoed uit de brandhaard vertrokken, met brandende bomen links en rechts van ons.
Bucketty is niet zo groot dus er zijn hele schema’s wie beschikbaar is, wie vrij is van dienst, wie moeten cateren, enz. In 1994, hebben we een ‘telefoon boom’ opgezet, op deze mannier kunnen we snel met iedereen (90 huizen, 180 mensen in een gebied van 15 bij 20 km) contact maken en weten we wie er wel en niet is. Deze ‘boom’ hebben we gisteren gebruikt om iedereen op te roepen voor een meeting bij de brandweer kazerne. Groot succes, er waren ongeveer 150 mensen, we hebben nog nooit zoveel mensen bij de kazerne gehad. Uitgebreide update van de captain, instructies van de training officier en andere brandweer deskundigen. De hele community is nu natuurlijk dicht bij elkaar betrokken, een goede gelegenheid om de community banden te versterken.
Regelmatig worden er verkenning vluchten gemaakt per helikopter om te zien wat het vuur doet. Er staan ook brandweer troepen klaar uit Queensland die ons hier moeten helpen als het gevaarlijker wordt. We staan er dus niet alleen voor. (In 1994 hadden we troepen uit Victoria die ons geholpen hebben).
Tot nu toe dus geen problemen, maar ook als het vuur hier komt zijn we volledig in staat om zowel lijf als goed te beschermen. Mocht het er om gaan spannen dan staan Erwin, Raymond en Rob klaar om ons te hulp te schieten, maar voorlopig is dat nog niet nodig. Mijn broer Rob (en Grazia en Alex) zijn met Erwin, Caroline, Merlijn en Raymond in Sydney, sightseeing. De stad ligt onder een dikke laag rook maar ze genieten volop van hun vakantie.
Hopelijk kunnen we morgen met zijn allen oud en nieuw vieren in Sydney, het plan is om met zijn allen te gaan uit eten, dan naar het vuurwerk en op Nieuwjaar ontbijt aan het strand in de buurt van Merlijn en Raymond. Maar… we kunnen momenteel niet meer dan een paar uur in het vooruit plannen.
Vanaf de Bucketty frontline wensen Louise, Ravian en ik jullie een heel plezierige jaarwisseling toe. Als het er om gaat spannen, zullen we jullie zeker op de hoogte houden.
Paul
PS Er zij ander branden ten noorden van Sydney, rond de Hawkesbury River (Spencer), ook ten westen van Gosford (Peats Ridge, Calga). Deze bedreigen de noordelijke wijken van Sydney, maar zijn geen gevaar voor ons.
3/1 update
Allereerst bedankt voor jullie medeleven in emails, telefoontjes en goede gedachten. Het Nieuwe Jaar is begonnen en vanuit Bucketty van ons allemaal een fantastich 2002 toegewenst. We zijn inderdaad naar Sydney geweest en hebben een prachtig oud en nieuw gevierd met de familie. Gezellig gegeten, prachtig vuurwerk en de volgende ochtend naar het strand, prachtig weer.
De direkte dreiging was wat geluwd en op Nieuwjaarsdag kon onze brandweer om 4.30u zelfs uitgerukken om onze (Yengo) brand te gaan bestrijden, sinds 2e kerstdag is er alleen maar gewerkt aan directe bescherming van mensen en huizen. Ik stond op de lijst voor de volgende groep. We hadden een helikopter toegewezen gekregen die ons daarbij zou gaan helpen. Maar helaas hebben ze niet veel kunnen doen, want rond 14.00 u stak de wind weer op en al snel stond alles weer in lichterlaaien. Niet alleen bij ons maar deze keer ook bosgebieden in het noorden van Sydney (Epping, Pennant Hills, Pymble), niet ver van waar wij in Sydney gewoond hebben. Wonder boven wonder hebben de 400 brandweer lieden (tot op heden) hier alle huizen kunnen beschermen met behulp van een gigantische helikopter die in 45 sec. 9000 liter water opzuigt en dan op een vuurhaard dumpt. De regering heeft onmiddelijk 3 van deze helicopters besteld!! Zo gauw we hoorden dat het weer begon te krullen, hebben we natuurlijk ons boeltje op het strand opgepakt en zijn terug naar Bucketty gereden. Vanaf de Pacific Highway die langs deze suburbs loopt, konden we de vuren in Sydney goed zien branden, een heel triest gezicht.. We wisten toen ook al dat er bij ons in de buurt ondertussen ook weer een nieuw vuur was begonnen (Bulga) ongeveer 20 km ten noorden van het vuur dat hier nog steeds woedt. Het nieuwe vuur verplaatste zich snel in de richting van Wollombi (waar we ons conferentie centrum hebben) en gisteren zijn de openbare gebouwen (pub en museum!) daar gesloten.
De wind nam gisteren in hevigheid toe en ‘ons’ vuur begon onze kant op te kruipen, onmiddelijk een Bucketty crew uitgetrokken om bedreigde huizen te beschermen. Ravian ook op alert gezet en hij is gisteren weer naar Bucketty gekomen, een hele trouwe helper!. Rob, Ravian en ik hebben toen hier bij ons alles weer goed geinspecteerd, water pompen aan, Rob geinstrueerd, alles weer even aanscherpen. Maar een paar uur later draaide de wind en het gevaar voor ons was weer geweken. Ook Wollombi is op dit moment niet meer onder bedreiging.
Maar in een gebied ten zuiden van Sydney zijn vanacht verschillende huizen verloren gegaan en in de Blue Mountains was het vanacht ook weer raak. Vandaag is de wind verder gedraait naar ZW, een stuk beter voor ons, het is ook aanzienlijk koeler (28 graden) dus het ziet er niet al te slecht uit. Het wachten is op regen maar dat zit er voorlopig nog niet aan te komen, een hele kleine kans dat we wat regen kunnen aan trekken van een cycloon die zich ten noorden van Australia aan het opbouwen is. Ondertussen zijn Erwin en Caroline op vakantie gegaan. Ze belden gistern op uit Melbourne: koud (19 graden) en regen!! Het blijft oneerlijk verdeeld.
Ondanks alles zit de stemming er goed in. Grazia en Louise hebben gisteren avond een Italiaand banquet klaar gemaakt, David Lindop was ook uitgenodigd we hebben op de verandah met zijn allen volop Nederlands, Engelse en Italiaanse liederen gezongen. Louise en Grazia zijn vanmorgen naar de gym vertrokken ik heb alle call out lijsten van Louise nu hier naast me liggen, de andere drie mannen liggen nog in bed en ik maar typen!!! Groetjes vanuit een rokerig Bucketty, Paul
Driekoningen
Eindelijk actie! Afgelopen nacht hebben met zo’n 100 man en 20 tankers het vuur voor het eerst goed aangepakt.
Bucketty, samen met onze buurtgemeenschappen Laguna en Wollombi, vormen de westelijke sector van de gemeente Cessnock. Alhoewel we in totaal minder dan 1% van de bevolking uitmaken, is ruim 60% van de gemeente onder de kontrole van deze drie brandweercorpsen. Onder normale omstandigheden geen al te groot problem omdat we snel, als dat nodig is, assistentie krijgen van omliggende korpsen. Maar als de hele handel in de fik staat, staan we er alleen voor. Ons Yengo vuur is 7,000 hectare groot en met drie brandweer teams is daar, onder de huidige omstandigheden geen beginnen aan. Enfin, de dramas van Kerstmis heb ik jullie al verteld, toen het vuur razendsnel van ons weg liep.
Maar met de bijna 100 branden in andere plaatsen en het feit dat ons vuur geen direkt gevaar opleverde, heeft het tot afgelopen nacht geduurd voordat er een grootschalige actie op touw werd gezet. Op vrijdagavond was onze Bucketty crew (met Ravian) voor het eerst sinds Kerstmis met een (kleine) terugbranding begonnen, en, alhoewel dit een druppel op de gloeiende plaats was, was de aktie suksesvol.
De volgende dag werd er op het hoofdkwartier besloten om een grootschalige ‘back burn’ op touw te zetten. Ik zat in de eerste crew die om 5 uur in de middag zou vertrekken. Ravian zat in de tweede crew die om half twee ‘s nachts zou uitrukken, allebei de crews kregen volop proviand mee, georganiseerd door David Lindop en zijn catering team. In totaal waren er ongeveer 10 brandweerkorpsen bij betrokken uit de regio Cessnock and Maitland. Totaal 22 tankwagens, bulkwaterwagens, ambulances, communicatie wagens enz.
Op een van de hoogste punten (Mt Finchley), met een prachtig 360 graden uitzicht (niet zo lang geleden zijn hier vrienden van ons getrouwd!) werd het zenuwcentrum opgezet. De troepen werden verspreid over een 15 km lange linie aan de oostkant van het vuur, ongeveer een kilometer van het eigenlijke vuur vandaan.
De omstandigheden waren ideaal, zacht oostelijk zeebriesje in de juiste richting (richting vuur), prima temperatuurtje (18 graden) en voor het eerst wat vochtigheid in de lucht. Onder deze omstandigheden kunnen we een koele brand aanleggen, het vuurt laait dan niet zo hoog op en we zouden minder last hebben van spotfires.
Om 17.00 uur vetrok ik met onze crew (totaal 7 personen) vanuit Bucketty; verzamelen was ten oosten van het vuur in Laguna, hier kwamen all troepen bij elkaar, helicopter, cantine, crew briefings, afijn een heel spektakel. De brandweer teams werden in 4 groepen verdeeld, ieder kreeg een sector toegewezen. Ik werd ingedeeld in ‘Victor’. Net also op 2e Kerstdag was ik de chauffeur van de tweepersoons ‘striker’, langs de linie rijden uitkijken voor spotfires, brandende bomen die over de weg kunnen vallen en de andere tankers te hulp schieten waar nodig.
De prima gecoordineerde aktie liep als een trein en het werd al snel duidelijk dat we goed op zouden schieten. Wij werden daarom met de striker in een meer vooruitgeschoven positie gezet om het tegenvuur aan te steken voor onze tankwagens (5 in onze groep). Deze konden zich dan koncentreren om met hun brandslangen het vuur in bedwang te houden.
Het blijft altijd oppassen geblazen en de Bucketty tanker, die in een andere groep (Tango) was onderverdeeld had een paar spannende momenten toen in hun gebied spotfires onstonden en ze zich in de kortst mogelijke tijd omringd zagen door ‘vriendelijk’ vuur. Maar gedurende de hele aktie is er niemand echt in gevaar geweest en hebben medicos (ambulance) niet hoeven optreden.
Rond 3 uur s’nachts hadden we het hele gebied onder kontrole. De hele oostelijke flank van 15 km was nu afgedamd met een tegenvuur. Als het eigenlijke vuur hier aankomt treft het een uitgebrand gebied aan en dooft het zichzelf (dat is in ider geval de theorie!) – deze techniek heet ‘backburnen’. Dit is prima voor Laguna maar Bucketty ligt ten zuiden van het vuur en daar zijn de geleerden nu hun hoofd over aan het buigen. Ik was om 5 uur s’morgens weer thuis, .pilsje in de brandweer kazerne en toen naar bed. Ondertussen was een nieuw team van Bucketty alweer om 1.30 s’nachts vanuit Bucketty vertrokken, met Ravian aan boord. Samen met een team uit Wollombi namen zij de patroulering van het vuur over langs de hele linie. Omvallende bomen is hier het grootste gevaar want deze kunnen vuren aan de verkeerde kant doen oplaaien. Kettingzagen doen hier het werk. Ravian was om 9.30 vanochtend weer terug. Om 8 uur ‘s morgens was er een 2-persooms-team vanuit Bucketty vetrokken om een bulldozer te begeleiden, die in het daglicht de brandende stronken (die soms dagen lang kunnen branden) verder het afgebrande gebied in de schuiven en ze eventueel met zand te bedekken.
Uit het bovenstaande verhaal kun je, neem ik aan, wel opmaken dat er een hele organisatie achter dit alles zit en hier speelt Louise een leidende rol. Zij regelt al de teams die uit moeten rukken, soms met weinig voorbereidingstijd. Iedereen is een vrijwilliger dus niet iedereen is altijd beschikbaar, zeker als we continue zoveel mensen in aktie hebben. Er zijn altijd natuurlijk weer allerlaatste wijzigingen en problemen, bv het vervoer van verse troepen naar de brand (anderhalf uur heen en anderhalf uur terug) en zeker als alle wagens nodig zijn bij de brand levert dat zijn eigen uitdagingen op. Tijdens de nacht hoorde ik ‘Fire Control’ een paar keer zeggen dat ze Louise aan de lijn hadden ivm met deze crew wisselingen. Dat is het mooie van de communicatie systemen van de emergency diensten je hoort alles en iedereen en er zijn heel wat man/vrouw teams, dus je krijgt soms leuke situaties.
De kameraderie onder het Bucketty team is fantastisch, ondanks de dreigende aard van het vuur, is het geweldig om met deze community deze uitdaging aan te pakken. De logistiek in handen van David Lindop, ivm met een klein hart probleempje mag hij niet mee uit. Toen we vanochtend om 5 uur bekaf op de kazerne aankwamen stond de koffie klaar en het bier koud en ondanks het vroege uur David was er om ons te verwelkomen. Een heel catering team van Bucketty vrouwen komt een paar uur voor vetrek in aktie om maaltijden klaar te maken, en ‘the Bucketty sandwiches are the best on the fire front’!
We krijgen drie keer per dag uitvoerige faxen binnen met weersoverzichten en rapporten van het vuurfront. Gisterenochtend bracht ik ‘even’ zo’n fax naar de kazerne, enfin 4 uur later was ik weer thuis. Er is altijd van alles te doen, de nachtcrew kwam net terug dus het thuisfront naar buiten om deze ‘helden’ binnen te halen, kleine dingen die het net even iets anders maken. Ik heb toen de keuken dienst op me genomen, spullen van deze crew schoonmaken, afwassen, enz. Er is altijd wel iets. De nacht crew had alle batterijen gebruikt voor de lampen die ze op hun helmen hebben. Waar haal je nu snel 50 nieuwe batterijen vandaan, niet in Bucketty of binnen een straal van 50 km. Ik bel Fire Control in Cessnock voor advies en een uurtje later stopt er een politiewagen uit Cessnock bij onze kazerne met een doos batterijen!
Zojuist kwam de onderhoudsmonteur, hier het erf op rijden, een rijdende garage die er voor moet zorgen dat de tankers in goede konditie blijven en als je soms het terrein ziet waar we moeten opereren is het een wonder dat we zo weinig technische problemen hebben. We hebben de sleutel hier, dus effe de deuren van de kazerne openmaken.
En nu is het dus weer afwachten, rond deze tijd (vroege middag) komen de kapiteins weer bij elkaar om de nieuwe situatie te bespreken en nieuwe strategieen uit te pluizen. Een paar uur laten krijgen wij dan de resultaten te horen en begint het hele spektakel weer van voor af aan. Maar voorlopig is het weer terug naar onze drie teams in Bucketty, Laguna en Wollombi. Heerlijk weertje, 29 graden dunne bewolking geen wind dus ideaal om vanacht weer het vuur verder te gaan bestrijden. Misschien een buitje regen op maandag, we wachten wel af.
Groetjes ook van Louise,
Paul
PS Buitenlandse gasten
Rob, Grazia en Alex zijn vrijdag met Erwin’s auto vertrokken naar Foster aan de kust (strand, dolfijnen en pracktige meren en regenwouden). Ze belden op om mte horen hoe het eea zich aan het front ontwikkeld. Ze maken het uitstekend en genieten volop, we hadden een plek voor ze uitgezocht waar geen branden zijn!! Diezelfde dag kregen we Nederlandse gasten over uit California, een ex collega waar ik mee samengewerkt hebt zo’n 10 jaar geleden voor de aankoop van Australische films voor de NCRV, ze trekt met een vriendin rond Australie en New Zealand. Haar zoons waren tijdens de kerstvakantie overgekomen. Ze hebben een paar dagen met hun vijfen gelogeerd in ons guesthouse in Wollombi, nadat ik eerst met de plaatselijke brandweer kapitein had vastgesteld dat alles hier veilig was. Tussen alle activiteiten in hebben we een hartstikke gezellige avond met ze gehad.
English synopsis
Just 10Km north-west of us is the bushfire in Yengo National Park, and 20Km further north is the Bulga fire. The Yengo fire (7,000 hectares) has been burning since Christmas and is a direct threat to Bucketty. The population of our community combined with our neighbours, Laguna and Wollombi, is less than 1% of the population of the City of Cessnock; however our fire brigades are in charge of over 60% of the total council area (all National Park).
I went out with the Bucketty Fire Brigade on Boxing Day, but the wind was so strong that the fire jumped over us and we had to make a very fast exit! Under more normal circumstances we are quickly given assistance by other brigades. However, with bushfires raging all over NSW, and because of the remoteness of our area, we had to wait till 5 January before a large-scale attack was made on the Yengo fire.
So on Saturday afternoon we left Bucketty with a crew of seven and joined 22 fire tankers, bulk-water tankers, ambulances, communications vehicles from 10 brigades and well over a 100 crew. As on Boxing Day, I was the co-driver of a 2-person rapid-response vehicle, known as the ‘striker’— watching out for spot fires, burning trees, assisting other tankers, etc.
The back-burn went extremely well – excellent conditions, easterly sea breeze, 18 degrees and even some humidity in the air. There were a few tense moments – for example, at one point the Bucketty tanker was briefly surrounded by ‘friendly fire’ – but in general terms it was a ‘no-problems’ night. The striker was directed to take a more frontline position, and soon we were lighting the fire with drip torches ahead of the tankers. By 3am we had established a 15Km line of defence on the eastern side of the fire. If the fire reaches this area it will not find any fuel and will die out (at least, that’s the theory!). Laguna is now protected, but unfortunately Bucketty, which is situated south of the fire, is still at risk. The area between the fire and Bucketty is inaccessible and the Fire Chiefs are now considering new strategies.
Louise is also very much involved as the call-out officer. She is in charge of organising the crews to be sent out – which involves a great deal of telephoning and checking on availability. They are all volunteers and in a small community like Bucketty (180 people) this is a challenge, especially if you have to run continuous crews and each person has to be a trained fire fighter as well. However, the community spirit here is just fantastic and Louise hasn’t had a single refusal in the last two weeks. As I am typing this message she is organising the crew for tomorrow morning. The battle goes on …
Several of our staff members are also involved. Leanne Bell (IT officer) is a crew leader; Lynne Sheppard (Newsletters) and my son Ravian (the designer of the BuddeComm house style) are, like myself, fire fighters; and Isabelle Fogarty (proofreading) and Anne Morrill (HR) are in the catering crew.
The catering folk have established quite a name for themselves. They arrive a few hours before each call-out and the Bucketty sandwiches are reputed to be the best on the Yengo fire front.
Help sometimes arrives from unexpected sources. While I was at the Fire Station on Saturday morning helping the Friday night crew with unpacking, cleaning, etc, they realised that they had used all the batteries for their helmet lights. Where do you get 50 new batteries? Not within a 50Km radius of Bucketty. No problem – the Cessnock police delivered a box within the hour!
We had some good rain on Monday the 7th; however this was rapidly dried out by hot winds that afternoon and the next day. By Tuesday big smoke was bulging out from Yengo again. Since that day up to 8 helicopters a day have been (and still are) desperately trying to extinguish the hotspots. We now have a fire front of 135 kms just a few kms north of us! However, the official status has change since Wednesday from ‘out of control’ to, being controlled”
What’s next – we don’t know. It looks like the immediate threat has gone. Our property is well protected. Both the house and the office have their own fire-fighting pumps; gutters are clean; and buckets of water are strategically placed to arrest any spot fires that might start in front of the fire.
Paul Budde